تبرئه عیسی (قرآن)تبرئه از واژه «برا» که شخصی اتهامی را از خود یا دیگران دور می‌کند و نیز خداوند، کسی را از آنها مبرا می‌کند، برداشت شده است. ماجرای تبرئه حضرت عیسی در سوره مریم آمده است. ۱ - تهمت‌های یهود و نصارادر آیه ۳۰ سوره مریم خداوند حضرت عیسی -علیه‌السّلام - را از تهمت‌های یهود و نصارا تبرئه فرموده است: فکلی و اشربی و قری عینا فاما‌ترین من البشر احدا فقولی انی نذرت للرحمـن صوما فلن اکلم الیوم انسیا «و بخور و بنوش و ديده روشن دار پس اگر كسى از آدميان را ديدى بگوى من براى (خداى) رحمان روزه نذر كرده‌ام و امروز مطلقا با انسانى سخن نخواهم گفت.» قال انی عبدالله ءاتـنی الکتـب وجعلنی نبیا«(كودک) گفت منم بنده خدا به من كتاب داده و مرا پیامبر قرار داده است.» ذلک عیسی ابن مریم قول الحق الذی فیه یمترون. «اين است (ماجراى) عيسى پسر مريم (همان) گفتار درستى كه در آن شك مى‌كنند.» «ذلک» اشاره به مجموع قصه عیسی -علیه السلام- از کیفیت ولادت و سخنان آن حضرت، برای مردم دارد. ۱.۱ - دیدگاه تفسیر المیزاندر جمله (ذلک عیسی بن مریم )کلمه (ذلک) اشاره به سراپای داستانی است که قرآن کریم از سر گذشت و اوصاف عیسی آورده، و معنایش این است که این شخصی که ما، درباره ولادتش سخن گفتیم و او خود را به عبودیت و نبوت و کتاب معرفی کرد همان عیسی بن مریم است. و کلمه (قول الحق) که به صدای بالا خوانده می‌شود عامل نصبش مقدر است و تقدیر کلام (اقول قول الحق ) می باشد، و جمله (الذی فیه یمترون)یعنی آنکه درباره اش شک و نزاع می‌کنند، وصف عیسی است، و معنایش این است که این همان عیسی بن مریم است که درباره اش شک و نزاع می‌کنند. بعضی گفته‌اند: مراد از قول حق، کلمه حق است یعنی خود عیسی -علیه‌السّلام - است، چون خدای سبحان او را کلمه نامیده و فرموده : (و کلمته القیها الی مریم) و نیز فرمود: (یبشرک بکلمه منه) و نیز فرمود: (لکلمه من الله) و بنابراین کلمه قول حق منصوب به مدح است، ولی آیه (الحق من ربک فلا تکن من الممترین ) که در همین داستان در سوره آل عمران است معنای اول را تاءیید می‌کند. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۳۱۸، برگرفته از مقاله «تبرئه عیسی». |